De Top 2000 is ieder jaar weer een feest, alhoewel er ook een heleboel kritiek is. Een van de kritieken is dat de Top 2000 “te wit” zou zijn. Nummers van Bob Marley, Michael Jackson, Tina Turner of Diana Ross staan niet eens in de top 50. Nu is het ook zo, en dat wist ik niet, dat er uit een kernlijst gekozen moet worden. Die kernlijst wordt samengesteld door de redactie van Radio 2. Ook zijn er geluiden dat er gesjoemeld wordt bij het verwerken van de stemmen door Radio 2.
Dit jaar stonden er ook weinig liedjes in de Top 2000 uit de jaren zestig en dat is natuurlijk te wijten aan de leeftijd van de stemmers. Voor iedereen geldt dat in de leeftijd van 15 tot ongeveer 20 jaar de muziek het meest blijft hangen. Als we kijken naar de jaren zestig toen de stemmers ongeveer 20 jaar oud waren, zijn die stemmers nu 80 jaar. Deze categorie gaat waarschijnlijk niet meer stemmen. De uiteindelijke TOP 2000 lijst is erg afhankelijk van de leeftijd van de stemmers. Er vind dus een verschuiving plaats en naarmate de leeftijd vordert zal op de muziek uit die periode niet meer gestemd worden.
Het is duidelijk dat de samenstelling van de Top 2000 afhankelijk is van een aantal factoren en dat niet iedereen tevreden gesteld kan worden. Nu is er ook een blog over ondergewaardeerde muziek: de Snob 2ooo, die aandacht geeft voor dat ene liedje uit het oeuvre van een artiest dat het grote publiek niet bereikt heeft en dat onterecht onbekend is. Het kan een opvolger zijn van een eendagsvlieg, die niet eens de top 40 heeft gehaald, of een prachtige single van een geflopt album van een bekende artiest.
Wel heel jammer vind ik dat Matthijs van Niekerk niet meer betrokken is bij de Top 2000 a gogo. Ik mis zijn enthousiasme en het samenspel met de muziekprofessor Leo Blokhuis. Er is geen quiz meer met als hoofdprijs “een hand van de presentator” en zelfs geen wervelende introductie van “bovenmeester, popprofessor, Don Blokhuis”.
Mijn meest ondergewaardeerd liedje is misschien wel “Sukiyaki” van Kyu Sakamoto.