Seksisme en racisme kennen we allemaal maar agisme is weer een nieuw begrip. Agisme is leeftijdsdiscriminatie en dat zit diep geworteld in onze maatschappij. Vaak worden ouderen afgeschilderd als hulpbehoevende mensjes, die van de fiets vallen, het zebrapad niet kunnen oversteken, beroofd worden door pseudo-politieagenten en geen weet hebben van de computer.
In mijn dorp is er een politieke partij met een christendemocratisch signatuur die ouderen uitnodigt om een kopje koffie te komen drinken. Toen mij indertijd echter gevraagd werd om in te spreken in een raadsvergadering over het coronavirus werd door diezelfde partij verteld dat ouderen niet op de hoogte zijn van huidige ontwikkelingen. Nu heb ik meer dan twintig jaar onderzoek gedaan aan coronavirussen en ik heb een mailtje gestuurd dat ze mij waarschijnlijk niet voor de koffie zullen uitnodigen omdat oudere mensen knoeien met de koffie op het tafelkleed, kruimels van de koekjes op de vloer achterlaten en natte scheetjes niet kunnen onderdrukken. Inderdaad, ik heb nooit een uitnodiging gekregen, wel heb ik alle raadsleden kunnen overtuigen dat nertsen een groot probleem kunnen geven bij de overdracht van het coronavirus. Enkele weken later was er een “stamping out” oftewel alle nertsen zijn gedood.
Er is echter nog wel iets positief te melden want hoewel 60% van de Nederlandse bevolking erg somber is zijn de meeste ouderen positief over deze fase in hun leven. Men is geïnteresseerd in de ander, vaak financieel onafhankelijk en men, en dat is heel belangrijk, heeft veel levenservaring. Er is een liedje: Both sides now” van Joni Mitchell dat dat uitstekend weergeeft. Het liedje is geïnspireerd op het boek: The Rain King, waarbij de schrijver in een vliegtuig zittend, bedacht dat hij zowel de wolken van boven maar ook van onderen had gezien. Vandaar de naam: Both Sides, Now. De boodschap van het liedje, gezongen door Joni Mitchell, die inmiddels tachtig jaar is en die na een herseninfarct het liedje nog steeds zingt is dat heel veel dingen in het leven van verschillende kanten bekeken kunnen worden. Voor ouderen betekent dat men veel troost kan vinden in herinneringen en dat men geen hoop moet putten uit valse beloften van de nieuwe populistische leiders.