Tegenwoordig wordt bij de introductie van de nieuwe Omgevingsvisie veel aandacht besteed aan de term participatie, dat actief meedoen betekent. Het doet me denken aan de woorden van John F. Kennedy bij zijn beëdiging als president van Amerika. Hij zei toen tegen de Amerikaanse burgers: “Vraag niet wat je land voor jou kan doen, maar vraag wat jij voor je land kunt doen”. Land kun je vervangen door stad, dorp, vereniging, buurt, etc., want participatie is overal belangrijk. De spreuk van Drs. P kan ik daarom ook erg waarderen: “Rozen verwelken en schepen vergaan! Lig niet te melken maar doe er wat aan”.
Participatie kent ook een keerzijde want in onze huidige maatschappij worden politieke beslissingen genomen op grond van een meerderheid en de inbreng van minderheden wordt vaak terzijde gelegd. Niet gehoord worden is een aanleiding om zich terug te trekken uit de maatschappij en te denken, ik red mezelf wel en in goed Nederlands gezegd: “I clean up my own garden”.
Van de huidige situatie in de wereld wordt men ook niet vrolijk en dit is ook een aanleiding tot isolationisme. De politieke situatie in Amerika is op dit moment problematisch en met de term: “Make America Great Again” probeert men de eigen belangen te beschermen. Veel mensen hebben geen vertrouwen in de komende presidentsverkiezingen en vrezen het ergste. De situatie in de huidige wereld voelt aan als een snelkookpan waarin druk en spanning zich opbouwen. We worden omringd door oorlogen, hongersnood en andere brute gebeurtenissen. Veel mensen zien de toekomst daarom somber in en zijn bang voor de vele veranderingen.
Laten we echter niet vergeten dat de wereld ook een plek is van schoonheid, verbinding en hoop. In 1968 was de situatie in de wereld ook dramatisch, de Vietnamoorlog, einde Praagse lente en de moorden op Maarten Luther King en Robert Kennedy. Het lied van Louis Armstrong: “What a wonderful World” stond toen maanden aan de top van de hitparade. De eerste zin “I see trees of Green, Red Roses too” doet denken aan de lente met zijn bloesem en groen wordende bomen. De muziek en de tekst gaan verder met – I see friends shaking hands saying how do you do – they are really saying I love you! Het lied vertelt ons dat er altijd weer andere tijden komen zoals de lente, die ieder jaar de winter weer verdringt.