Een van de mooiste Doowop  liedjes is “At the Hop” van Danny and the Juniors uit de jaren vijftig. Dit rhythm-and-blues achtig liedje wordt a capella gezongen en in het refrein hoor ik alleen maar  “Let’s go to the Hap”. Het liedje doet me denken aan de jaren dat ik zaalvoetbal heb gespeeld in het fusie-elftal Happy Boys/DEVO. Na afloop van een wedstrijd was er altijd een discussie waar we zouden gaan evalueren. Na enig heen en weer gepraat was iedereen dolgelukkig met de opmerking: “Laten we naar den Hap gaan”. Na douchen en overmatig gebruik van okselspray, bestegen we het stalen ros en fietsten naar ons stamcafé. Trouwens de eerste wedstrijd waarin ik mijn talent wilde tonen en van links naar rechts en van voor naar achteren holde zal ik nooit vergeten. Toen ik even een adempauze nam hoorde ik onze coach Tiny luidkeels door de zaal roepen of ik last had van aambeien.  

Bij den Hap stond Frans, de kastelein, altijd klaar en kende onze receptuur. Daar werd de wedstrijd geanalyseerd en werden tot in de kleine uurtjes alle wereldproblemen opgelost. De discussie was divers en vaak heb ik moeten vragen naar het hoe en waarom. Zoals die ene keer toen opgemerkt werd dat de danslessen in het Gemeentehuis, om de onderlinge sfeer tussen de ambtenaren te bevorderen, afgelast waren. Ik kreeg als antwoord dat ze geen orkest konden vinden dat zo langzaam kon spelen. Of toen Henkie B. uitgebreid en trots kwam vertellen over zijn jachtervaringen. Met zijn kiepen ging het heel goed want ze waren naar de wintersport. Wintersport??? Het antwoord was dat ze in de  diepvries zaten.

Tussen al dat kleedkamer-geklets stond Frans als een vorst achter de tap. Regelmatig ging hij rond met bitterballetjes en ook werd er tussendoor bier neergezet met een bescheiden  opmerking “…van het huis”. Niet alleen voor ons was Frans een baken in zee maar ook voor mensen, die in hun leven flinke tegenwind hadden. Hij had voor hen een luisterend oor als ze met de pantoffels nog aan, een praatje kwamen maken. Frans hield rekening met ieders achtergrond en had ook begrip voor iemand die zijn problemen wilde verdrinken. Tegenwoordig heet zo iemand een holistisch beeldend counselor maar Frans was direct en wars van al dat nieuwerwets geleuter.

Jammer dat Den Hap zijn deuren gaat sluiten maar vooral de vijf-sterren-kastelein zal node gemist worden.