Muziek kan een belangrijke rol spelen bij het opwekken van emoties. Zo kan klassieke muziek zelfs Maarten van Rossum, onze nationale knorrepot aan het huilen brengen. Muziek heeft invloed op vele emoties zoals vreugde, angst, boosheid en verdriet.
Eind jaren zestig heb ik een optreden in Utrecht, toen mijn woonplaats, bijgewoond van Herman van Veen. Herman was een opkomend talent, die ook in Utrecht woonde. Hij had net zijn eerste LP uitgebracht met het bekende lied “Harlekijn” en ook “Waar blijft de tijd” en “Sterven in de zon” vertalingen van Franse chansons van Jean Ferrat. Vanaf dat moment ben ik een liefhebber geworden van zijn liedjes alhoewel hij later wel wat theatraal is geworden. In een later optreden vertelde hij dat hij die middag getuige was geweest van een ongeluk op de Amsterdamse straatweg waarbij een klein meisje op een kinderfiets omver gereden was. Hij zong toen het liedje: “Hé, kleine meid op je kinderfiets”. De zaal was doodstil en ik moet zeggen dat ik een brok in mijn keel kreeg. Iedere keer als ik het liedje hoor moet weer denken aan die gedenkwaardige dag. Ook als ik een klein meisje op een kinderfiets zie, komt het liedje mijn brein binnen.
Andere bekende liedjes van Herman van Veen zijn “Suzanne” en “Cirkels”, vertalingen door Rob Chrispijn. De oorspronkelijke liedjes zijn beroemd geworden door Leonard Cohen. In “Cirkels, de vertaling van “The windmills of your mind” wekte toen vooral de zin: “er bestaat geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn” veel emotie op.
Toch moet ik hier een relativerende opmerking maken want vroeger werd door jongens in onze buurt in plaats van: “Rrrrond als de wijnvlek van eergisterrr op het vuile tafelblad”, gezongen: “Rrrrond als de tieten van mijn zusterrr en de ballen in mijn broek”. En eerlijk gezegd het liedje heeft daarna geen indruk meer kunnen maken.