Eind jaren zestig ontstond de radicaal feministische actiegroep “Dolle Mina”. In die tijd hadden de vrouwen formele rechten maar er was nog veel onrecht aanwezig en vrouwen werden achtergesteld. De naam ontleende de actiegroep aan de bijnaam van de vrouwenstrijdster Wilhelmina Drucker, die leefde rondom 1900. Deze strijdbare feministe van het eerste uur had als bijnaan “Ijzeren Mina”.
De bekende kreet : “Baas in eigen Buik” is bedacht door de “Dolle Mina’s” en de term had te maken met de abortuskwestie, die nog steeds een heikel punt is.
Vanuit Amerika komt er nu weer een nieuwe trend overwaaien van ”tradwives”, een afkorting van traditional wives. De ”tradwives” kleden zich het liefst als huisvrouw van de jaren vijftig, toen er nog geen sprake was van vrouwenemancipatie. Alhoewel de arbeidsparticipatie van vrouwen alleen maar gegroeid is en de economische en financiële verschillen tussen mannen en vrouwen kleiner worden zijn de “tradwives” een teken des tijds. De vrouwen hebben een hang naar nostalgie, waarbij ze terugverlangen naar rust en traditie. Het is een reactie op het hedendaagse feminisme, dat genderrollen ter discussie stelt. Veel “tradwives” komen in het geweer tegen wat zij “lhbti-gedram” noemen.
Ik denk dat de “tradwives” in Nederland geen voet aan de grond krijgen omdat vrouwen niet meer terug willen naar de tijd dat de pastoor kwam vragen wanneer de volgende telg verwacht werd. Ook de term: “het enige recht van de vrouw is het aanrecht”, is allang achterhaald en de kinderen zullen ook niet meer vragen: “Wie is toch die man, die op zondag altijd het vlees komt snijden?”.
De “tradwives” zullen ook wel genieten van de liedjes, die in de vroege jaren vijftig populair waren en geen bedreiging vormden voor de samenleving. Vóór de Rock & Roll gingen de liedjes over gelukkige en onschuldige dingen en zeker niet over seks of volwassen relaties.
Een nummer dat de “tradwives” zeker op prijs zullen stellen is natuurlijk: “Stand by your man” van Tammy Wynette.