Afgelopen weekend ben ik in Lottum geweest, een dorp in de gemeente Horst aan de Maas in de buurt van Venlo. Lottum is de rozenstad van Nederland en er is een hele mooie Rozenhof. De geschiedenis van de rozenteelt wordt daar uitgebreid beschreven en ontzettend veel soorten rozen zijn te bewonderen. Rozen zijn populaire bloemen en worden al sinds duizenden jaren geteeld om hun schoonheid en geur en ze staan vooral symbool voor de liefde. De roos speelt daarom een hele belangrijke rol in de muziek. Wie kent niet “Roses are Red, my Love” van Bobby Vinton of “I never promised you a Rose Garden” van Lyn Anderson. Ook in de Nederlandse taal speelt de roos een belangrijke rol denk maar aan “Ik stuur je een boeketje rode rozen” van Eddy Christiani of “Breng die rozen naar Sandra” van Ronny Tober. Ook in het Duits is de roos vaak bezongen, luister maar eens naar “Rote Rosen” van Freddy Breck.
In de literatuur speelt de roos ook een belangrijke rol. Zo komt in Shakespeare’s Romeo and Juliet de volgende spreuk voor: “What’s in a name? That which we call a rose by any other name would smell as sweet”. Wat zegt een naam: “Dat wat wij een roos noemen zou met elke andere naam even heerlijk ruiken”. Ook de spreuk van Gertrude Stein uit 1913 “Rose is a rose is a rose is a rose” en dat wil eigenlijk zeggen dat de dingen zijn zoals ze zijn.
De leukste quote is die van Drs. P : “Rozen verwelken en schepen vergaan, dus lig niet te melken, maar doe er wat aan.”
In de Rozenhof waren ook Rambler rozen en die rozen deden mij denken aan het liedje van Nat “King’ Cole: “Rambling Rose”. Het woord rambling betekent lopen. In het liedje heeft het ook deze betekenis. Het gaat over een vrouw die niet trouw kan zijn en er steeds vandoor gaat. Nat “King” Cole zingt dat je oprecht van iemand kunt houden maar wie kan zich hechten aan een roos die steeds weer wegloopt.