Jaren geleden speelden latinomuzikanten in kleurige poncho’s in winkelcentra voor winkelketens zoals V&D. Zowel de V&D als onze Latijns-Amerikaanse vrienden zijn uit het straatbeeld verdwenen. Ik noemde ze altijd heel oneerbiedig “panfluitindianen”. Als ik nu nog denk aan “El Condor Pasa” krijg ik puistjes in mijn nek en een ander deuntje dat mijn oren laat dubbel klappen is “Quantanamara”. De Nederlandse vertaling ”Anna Paulowna”  gezongen door Rob de Nijs klinkt als een kleffe hamburger, die in de magnetron warm gemaakt is. Als je in Zuid-Amerika op vakantie gaat staat op iedere hoek van de straat en voor ieder hotel een aantal verklede straatmuzikanten hetzelfde repertoire te spelen. Als verwende reiziger denk ik dan: “Nee, niet weer, hier moet ik weg of ik sterf!”.

Het zijn vrolijke deuntjes en in de kern zijn het natuurlijk mooie nummers. Er zijn van “El Condor Pasa” wel meer dan vierduizend versies gemaakt. Het nummer is in 1913 gecomponeerd en erg beroemd geworden door de versie “If I Could” van Simon en Garfunkel in 1970. Ik verberg me helemaal onder het vloerkleed als ik de versie hoor van de Zangeres Zonder Naam “Overzee”. Nu ik toch aan het zeuren ben, van Gheorghe Zamfir met zijn panfluit krijg ik weer last van mijn jeugdpuistjes.

Volgens de liefhebbers kun je op deze muziek heerlijk ontspannen alsof je op wordt getild. Je ziet in je onderbewuste de condors daadwerkelijk overvliegen. Een ultiem Andesgevoel overvalt je en de koude frisse lucht prikt in je longen. Ik heb daar geen last van en mijn aura wordt juist door elkaar geschud. Ik word overvallen door een somber gevoel in mijn hoofd en ik verlang naar bittere cocabladeren in mijn mond.

Laatst speelde een panfluiter op een begrafenis: “My Way” en toen dacht ik dat ik de ondergrens bereikt had van mijn acceptatievermogen. Maar er is nog een trapje lager  en dat is Georghe Zamfir begeleid door het orkest van James Last.  James Last op klompen, met zwemvliezen, in bikini, met varkensstaart dat kan allemaal maar James Last met Georghe Zamfir trek ik niet!!!

Och, eigenlijk is het toch wel jammer dat de panfluitindianen uit het straatbeeld zijn verdwenen!!