De film die heel veel indruk op mij gemaakt heeft is Mondo Cane. Het is een Italiaanse documentaire uit 1962, die in de bioscopen werd gedraaid. Mondo Cane betekent “a Doggish World” oftewel een hondse wereld en laat veel  choquerende beelden zien. In Amerika is de film bekend onder de naam: “Tales of the Bizarre: Rites, Rituals and Superstitions”. In de film komen inderdaad bizarre taferelen voor die met traditie en bijgeloof te maken hebben. De film begint met het gooien van een hond in een hondenkooi waarin wilde blaffende honden de hond meteen verscheuren. Een van de beelden, die mij altijd bij gebleven is, is het vetmesten van ganzen om een zo groot mogelijke lever te krijgen waar dan “foie gras”, een ganzenleverpaté, van gemaakt werd. Het vetmesten gebeurde door in de strot van de gans een trechter te plaatsen en daar voedsel in te persen.

De film vergelijkt ook beelden, zoals een begrafenis van een hond op een Huisdieren Begraafplaats in Pasadena, Californië waar de eigenaren rouwen om hun geliefde metgezel. De daaropvolgende beelden nemen je mee naar Formosa waar gourmets georganiseerd worden met hondenvlees. De honden, puppy’s nog,  worden extra daarvoor gefokt, geslacht en levend gevild. Vreselijke beelden.

Ook de beelden van een vrouw, die haar baby verloren heeft en nu borstvoeding geeft aan een biggetje en de massagesalons in Tokyo speciaal voor dronken mannen zijn choquerend.

De vreselijke beelden van de oorlog in Oekraïne deden me denken aan de absurde scènes in de film Mondo Cane. In menig gezellige huiskamer zitten mensen te gamen waarbij ze soms zoveel mogelijke tegenstanders moeten uitschakelen en jubelend de handen omhoog steken als ze de tegenstander uitgeroeid hebben. Op de TV zien we de realiteit, de totaal verwoesting van steden in Oekraïne en kijken we naar de totale ontreddering van de bevolking.

De film Mondo Cane heeft één Oscarnominatie gekregen voor de titelsong: More!!  De bedoeling van dit lied heb ik in deze context nooit begrepen. Wat mij wel duidelijk is, is dat de huidige wereld geen film is maar een werkelijke hondse wereld, een Mondo Cane.