Als je op vrijdagavond of op zaterdag in het centrum van een dorp of stad loopt zal het niet opvallen dat je van die nare achtergrond muziek hoort. Men noemt dit fumu dat een afkorting is van functionele muziek. In de jaren twintig van de vorige eeuw is fumu bedacht en heette het “Wired Radio”. Het was een soort radiosysteem waarbij grammofoonmuziek via elektriciteitsleidingen naar werkplaatsen werd geleid. Later heeft men de naam veranderd in Muzak een samenvoeging van Music en Kodak. Muzak is behangmuziek en is ontworpen als achtergrond muziek waarbij de ziel gestript is uit de liedjes. De zanglijnen ontbreken en de dynamiek en modulatie van toonsoorten zijn afgezwakt. Alles om ervoor te zorgen dat de muziek in de luwte blijft. De muziek verstopt zich als het ware in een hoekje van het winkelcentrum. Pas als je het hoort gaat het je ergeren. De muziek mag niet opvallen en daarom draait men treurige deuntjes. Cowboys die teveel alimentatie moeten betalen of waarvan hun paard allergisch is voor indianen, panfluiten uit de vorige eeuw of James Last met zwemvliezen. De muziek is eentonig en maakt mij droevig alsof ik afscheid moet nemen van een dierbare. Het is geen stimulus voor het kopen van artikelen bij de winkels in het centrum, integendeel…
Het is opvallend dat er heel veel leegstaande winkelpanden in de centra van dorpen of steden zijn. Nou is de achtergrondmuziek daar natuurlijk niet alleen de oorzaak van maar als men vrolijke muziek zou draaien met af en toe reclame zou men de bezoekers positief kunnen stimuleren.
Nu is leegstand van winkelpanden in vele gemeenten een algemeen probleem en heel veel wijze mensen denken na om winkelcentra aantrekkelijker te maken. Men kan eenvoudige kosten/batenanalyses maken en dan tot de conclusie komen dat speciale winkels geen toekomst hebben. Men zal vooral na moeten denken over het winkelgedrag van bezoekers. Ikzelf hecht bijvoorbeeld veel waarde aan service en vriendelijkheid en die crematoriummuziek mag van mij achterwege blijven.
Eerlijk gezegd vind ik de muziek van Richard Clayderman, Mantovani, Herp Alpert en Burt Bacharach ook een soort behangmuziek en de top is wel: Little Green Apples van Roger Miller.