Als een kind vroeger druk was in de klas werd het even apart gezet, tegenwoordig wordt er een stempel ADHD opgedrukt. In een klas zaten vaak meer dan veertig kinderen en de onderwijzer had genoeg te doen om deze horde te temmen. Als er een straf gegeven werd en het kind vertelde dat thuis, dan was de kans groot dat de ouders er nog een pets overheen gooiden. Een kind werd niet altijd even fijngevoelig behandeld, in tegenstelling tot de huidige tijd waar het soms wel lijkt of ieder kind een psycholoog, een psychiater en een opvoeder nodig heeft omdat er wel een of andere afwijking is geconstateerd.
Soms vraag ik me ook wel eens af wat er allemaal met mij aan de hand is. Ik heb me laten vaccineren tegen Covid-19 maar ik lees dat er allerlei wijsneuzen zijn die zeggen dat dat niet verstandig is. Ik heb een BMI van 23 en dat betekent dat ik niet interessant ben voor discussieprogramma’s op de TV over zwaarlijvigheid en diabetes. Als ik zeg “ik ben afgewerkt” of “wa zedde nou” dan ben ik ‘ne inclusieve Brabander. Loop ik rond in mijn gewone kloffie, een spijkerbroek en een shirtje van Nike, zie ik op de “Slimste Mens” een man zitten met een wel heel korte jurk. Ben ik wel normaal?
In militaire dienst was S5 de laagste score van geestelijke instabiliteit. Sommigen waren blij met zo’n score want dan werden ze afgekeurd. Sommigen smeerden de bilnaad in met pindakaas of namen een schaap mee naar de keuring om een S5 te krijgen en daardoor als instabiel te worden aangemerkt. Men wilde niet normaal zijn!
Normaal wordt gezien als hetgeen wat het meest voorkomt. Bij seksualiteit wordt hetero gezien als normaal omdat dat het vaakst voorkomt. In onze maatschappij zijn ook LHTB’ers, dat is een afkorting voor lesbisch, homo, transgender en bisexueel, zijn die dan abnormaal? Priesters moesten celibatair leven dus dat was abnormaal of niet. Of was de kerk vroeger normaal en de hele maatschappij abnormaal?
Wat is normaal? Ik weet het nog steeds niet precies. Of het bestaat? Ik denk van niet.