Het kabinet staat niet toe dat er dit jaar nog meerdaagse muziekfestivals georganiseerd worden. Dus geen Mysteryland, Lowlands, Down the Rabbit Hole en ook geen Nirwana Tuinfeest in Lierop. In de krantenberichten lees ik alleen maar dat de organisatoren grote verliezen lijden en dat het kabinet 400 miljoen heeft uitgetrokken om de organisatoren te compenseren. Ik lees niet dat er voor de jongeren geen magisch moment is om afscheid te nemen van de besognes van de Coronavirus pandemie.
Hoe anders was dat in augustus 1969 toen het muziekfestival Woodstock in Amerika georganiseerd werd. De oma van alle festivals had het motto: “Three Days of Peace and Music”. Dat “Peace” sloeg vooral op de Vietnamoorlog waar Amerika middenin zat en waar de op het festival ruim vertegenwoordigde hippiecultuur fel op tegen was.
In Amerika verwachtte men 50.000 bezoekers maar het werden er uiteindelijk bijna een half miljoen. Er was een waanzinnige verkeersellende en een financiële ramp voor de organisatie want men moest noodgedwongen iedereen gratis binnen laten. Iedereen zat tjokvol drugs omdat men naast de wiet LSD slikte alsof het zuurtjes waren. Omdat men geen ervaring had men een dergelijke mensenmassa was er een gruwelijke hongersnood en legerhelikopters moesten het broodnodige proviand droppen op het festivalterrein.
Woodstock was echter een groot succes omdat de hippies zich vredevol en onberispelijk gedroegen.
Wat had ik graag aanwezig willen zijn op het Woodstock muziekfestival. De muziek is echter een blijvende zoete herinnering. Door het Woodstockfestival hebben we vele artiesten beter leren kennen, zoals Santana, Janis Joplin, Creedence Clearwater Revival en Jimmi Hendrix. In latere jaren heb ik gelukkig optredens mogen zien van enkele deelnemers zoals Joan Baez, Crosby Stills Nash & Young en Joe Cocker. De LP “Mad Dogs and Englishman” van Joe Cocker is mijn favoriete LP en regelmatig draai ik nog: “With a little help of my friends” een Lennon en McCartney nummer maar bekend geworden door Joe Cocker op Woodstock.
Wat is het jammer dat de jeugd in een Summer of Love geen afscheid kan en mag nemen van dat verrotte coronavirus met een klinkend Muziekfestival.