In mijn boekenkast staan enkele boeken van schrijvers, die mij in de jaren zeventig op meerdere manieren gevormd hebben. De filosoof Jean Paul Sartre maakte mij bewust van het feit, dat een mens is wat hij van zichzelf maakt en dat het geloof in God de ontwikkeling van de mens remt. Opgegroeid in Gemert in een rooms-katholiek arbeidersmilieu was dat vloeken in de kerk. De zin van het leven toen, was om na de dood eeuwig te kunnen genieten in het Hiernamaals. De tijd op aarde was tijdelijk en hoe meer je leed hoe hoger je in de Hemel kwam. Tegenwoordig is de zingeving van het leven echter om in de korte tijd dat je op deze aardkloot bent te genieten van de aardse geneugten. Kijk naar de jeugd in coronatijd, die vrij wil zijn en zegt dat je maar een keer leeft en dat je je jeugd niet voorbij moet laten gaan.
Van de Jezuïet Teilhard de Chardin sprak me, als bioloog, zijn evolutionaire denken aan. In het rooms-katholieke milieu was de schepping een vaststaand feit waar niet aan getornd mocht worden. Als kind vond ik het scheppingsverhaal al twijfelachtig omdat de wereld in zeven dagen scheppen een hele klus is. Teilhard gaf als paleontoloog zijn visie op de mens en het geloof. In het boek: “Het verschijnsel mens” geeft hij aan dat het leven een oorsprong kent en dat er evolutiepatronen bestaan. De Kerk reageerde daarop en deed hem in de ban want de aap is toch niet onze voorouder. Nu twijfelen we niet meer aan evolutionaire patronen. De Britse variant van Covid-19 is niet geschapen maar ontstaan door een mutatie van het oorspronkelijke coronavirus en met moleculair-biologisch onderzoek kan men dit aantonen.
Een aardig weetje is dat Teilhard in de zomer van 1910 in Gemert is geweest en dat hij de belangrijkste figuur is, die ooit in het kasteel heeft gelogeerd. Er zijn enkele brieven bewaard gebleven waarin Teilhard onze omgeving beschrijft op zijn vele wandelingen. Ook is er een brief waarin hij, kijkende vanuit zijn kamertje in het kasteel (Notre-Dame de l’Espérance!!!) naar de marktplaats (Ridderplein), de mensen uit Gemert observeerde. Hij zag op zondag godsvruchtige brave mensen met een kerkboek in de hand ter kerke gaan. Nu ben ik benieuwd of de toekomstige welgestelde bewoners van het “Domain of Fascination” met evenveel belangstelling de mensen zullen observeren vanuit hun opgedofte appartementjes.