Op het moment dat ik dit opschrijf is er nog niets bekend over de verkiezingsuitslag. Iedere avond is er een dispuut tussen de diverse fractieleiders en eerlijk gezegd krijg ik daarvan pukkeltjes in mijn nek. Men probeert elkaar vliegen af te vangen en na afloop wordt meegedeeld wie de beste debater is. Een Thierry Baudet, onze Trump imitator, zegt de vreselijkste dingen en zodra hij gewezen wordt op zijn tekortkomingen poetst ie de plaat.
De onderwerpen, die besproken worden, gaan over zaken die de stemmer moeten pleasen en doorgerekend zijn door het Centrale Plan Bureau (het CPB). Het enigste doel van alle discussies is om de grootse partij te worden. Wat ik mis is een inhoudelijke discussie over de toeslagenaffaire, het klimaat, de grote verschillen tussen rijk en arm, waar we met de wereld naar toe gaan en hoe kan het kleine Nederland daar een positieve bijdrage aan leveren. Dat er 37 partijen deelnemen aan de verkiezingen heeft te maken met eigenbelang en het is jammer dat Koot en Bie niet meer actief zijn want dan hadden we nog een partij meer gehad: “De Tegenpartij”. Ze hadden ook een persiflage kunnen maken van Rutte, Hoekstra, Kaag en Klaver zoals ze dat gedaan hebben met burgemeester Van der Vaart en wethouder Hekking van het denkbeeldige dorp Juinen. “De Tegenpartij” was een fictieve Nederlandse politieke partij opgericht door F. Jacobse en Tedje van Es, twee Haagse “vrije Jongens”. “De Tegenpartij” was “De Partij voor alle Nederlanders die niet meer tegen Nederland kenne”. Nu moet ik heel erg aan “De Tegenpartij” denken als ik Richard de Mos zie van “Code Oranje”.
Tijdens de debatten zijn het allemaal tegenstanders maar na afloop is alles weer koek en ei en roepen ze allemaal: “We heffen het glas, we doen een plas en laten alles zoals het was”. Allemaal zingen ze, met een glas wijn in de hand, Tiny Bubbles en ik zie al dat Geert Wilders van de PVV en Sylvana Simons van Bij1 samen een zwoel dansje inzetten.