Muren spelen een heel belangrijke rol in de geschiedenis. In de bijbel kennen we het verhaal van Jericho, waar het volk van Israël zes dagen rond de stad trok en op de zevende dag, onder bazuingeschal, de muren ziet instorten. Alle bewoners van de stad werden daarna vermoord. In China moest de Chinese muur, 21.000 kilometer lang, het Chinese keizerrijk  beschermen tegen nomadische ruitervolken. Dichter bij huis hebben we de Berlijnse muur, die Berlijn verdeelde in een Oost en West gedeelte.

De muziekliefhebbers zullen bij een muur vooral denken aan The Wall, een album uit 1979 van Pink Floyd. De hoofdpersoon in de rockopera is Pink, geestelijk geïsoleerd van deze maatschappij door een fictieve muur, The Wall.

In Gemert is veel ophef over de muur om het klooster Nazareth. Deze muur moest er voor zorgen dat de zusters gescheiden werden van de bevolking. De muur moest er ook voor zorgen dat de buitenwereld niet kon binnendringen in het klooster. Zelf heb ik veel herinneringen aan het klooster omdat ik op de bewaarschool (kakschool) heb gezeten en dat we in de tuin gingen wandelen. Later ben ik regelmatig over de muur geklommen, niet om contact te maken met de zusters maar om appels te jatten. We gebruikten de appels om te kijken wie de appels in de straat het verst kon laten rollen. Natuurlijk heb ik dat gebiecht en ik kreeg een flinke penitentie (boetedoening) met de opmerking om van het fruit van de zusters af te blijven. Pas heel veel later begreep ik de sardonische lach van de pastoor.

De zusters zijn vertrokken en hebben het klooster verkocht aan de gemeente. Toenmalige bestuurders formuleerden al snel ideeën als: “Gooi diejen aauwe kneut plat en boouwt ‘m utzelfde op”. Veel geld is opgegaan aan plannen en uiteindelijk is er een “Seventh Heaven” ontstaan. Van de afspraken dat de gemeentelijke monumenten: kerkhof, lijkenhuisje, kloostermuren en Mariagrot niet afgebroken zouden worden is weinig overgebleven. Het oorspronkelijke klooster zou visueel blijven bestaan maar het kerkhof is geruimd, het lijkenhuisje afgebroken en de muren zijn omvergetrokken. De woorden van de vroegere regenten zijn letterlijk genomen en een groot gedeelte van ons religieus erfgoed is geamputeerd. Nu nog afwachten wat er met het kasteel gaat gebeuren. In mijn hoofd krijgt de moraal van het Bijbelverhaal, de toren van Babel, steeds meer vorm: pracht en praal staan op gespannen voet met soberheid en bescheidenheid.