September is de maand waarin we afscheid nemen van de zomer. De vakantieperiode is voorbij en vroeger gingen we op 1 september weer naar school. De bladeren vallen van de bomen, de kachel moet weer aan, de R is weer in de maand en vroeger kwam de levertraan weer tevoorschijn voor de vitamine D. Dit jaar hebben we een zomers afscheid mogen vieren want het was een warme september. In Amerika hebben ze daar een term voor: Indian Summer.
In de muziek wordt de herfst uitbundig bezongen en de meeste liedjes stemmen ons weemoedig. De liedjes beschrijven de liefde, die in de lente is begonnen maar helaas eindigt in de herfst.
Yves Montand heeft in 1946 het beroemde “Les Feuilles mortes” gezongen. Het liedje gaat over een verloren liefde na het einde van de zomer, wanneer de bladeren van de bomen zijn gevallen en dood op de grond liggen
“September of my years” en “September in the rain” van Frank Sinatra zijn perfecte songs maar “Autumn of my Life” van Bobby Goldsborough is een tranentrekker en ik moet daarbij denken aan een tweede leg van een man, die nog jong wil zijn. Ook “September morn” van Neil Diamond maakt mij niet vrolijk want ook hier wordt teruggekeken hoe het ooit is geweest. Van “September, when I first met you” van Barry White en “September” van Earth, Wind & Fire wordt ik echter weer vrolijk van het ritme en hoef ik de tekst niet eens te horen. Van het liedje “Forever autumn”van Justin Hayward blijft alleen de zin “cause you’re not here” hangen.
Een datum in september die we nooit zullen vergeten is 11 september toen zich twee vliegtuigen in de Twin Towers van het World Trade Center in New York boorden.
Ook een datum, die in een lied gebeiteld is, is de derde september in het liedje “Papa was a Rollin’ Stone” van de Temptations.
Willen we echt een nostalgisch lied over september horen dan moeten we luisteren naar: “Try to remember” van Harry Belafonte.