(Gemerts Nieuwsblad: 8 september 2020)
Afgelopen donderdag is een beschouwend artikel verschenen in de NRC, een liberaal Nederlands dagblad, over de intensieve veeteelt in Gemert-Bakel. Ik heb een journalist van het NRC het buitengebied van ons dorp laten zien en we hebben gediscussieerd over de huidige problemen van de intensieve veeteelt. Vroeger waren er kleine gemengde bedrijven, waar een evenwicht was tussen landbouw en veeteelt. Sicco Mansholt, Commissaris van de Europese commissie van Landbouw, was in 1958 van mening dat modernisering van de landbouw alleen mogelijk was via schaalvergroting, intensivering van de ruilverkaveling en subsidies. Alhoewel de Club van Rome, een stichting met vele Europese wetenschappers in 1972, een pamflet geschreven heeft: “Grenzen aan de groei” heeft de intensieve veeteelt toch een enorme vlucht genomen. Later heeft Mansholt spijt gekregen van zijn voorstellen maar toen was de geest uit de fles en de boeren gingen massaal protesteren in Brussel, omdat ze afhankelijk waren geworden van de subsidies.
In 2006 is er, vooral in Noord Brabant, heel veel aandacht besteed aan de Duurzaamheidsbalans (de z.g. Telos methode). In het kort komt het hierop neer dat bij ieder nieuw project c.q. vraagstuk gekeken moet worden naar het effect op People – Planet – Profit. Vertaald naar de situatie in Gemert, moet bij het opstarten van een megastal van 5.000 varkens niet alleen gekeken worden naar het economisch voordeel voor de boer, maar ook wat het effect is op de bevolking en wat voor effect een dergelijk project heeft voor onze aardkloot c. q . milieu.
Het College van B&W en de coalitiepartijen kijken vooral naar het voordeel voor de boer (sneaky vergunningen) maar kijken niet naar het effect op de gezondheid van de burger en al helemaal niet naar het milieu. Ga eens fietsen in de omgeving en kijk naar de monocultuur van mais en regelmatig word je verrast, niet door een verfrissende dennengeur, maar door een verstikkende ammoniaklucht. De Q-koorts en nu ook weer de corona pandemie laten zien hoe kwetsbaar de mens is. Het is dan ook niet te begrijpen dat de burgemeester in zijn commentaar op de huidige ernstige situatie van de ruiming van de nertsen alleen aandacht heeft voor de profit (nertsenhouders) en planet (wat doen we met de leegstaande stallen) maar niets zegt over de gezondheidseffecten op de mens (people).