De fiets is niet alleen een populair vervoermiddel maar is ook een lifestyle product geworden. Het meest opvallende voorbeeld is de bakfiets van hoogopgeleide tweeverdieners met kinderen. De mountainbikes, e-bikes, duofietsen, omafietsen en vouwfietsen zijn voorbeelden van de ontwikkelingen op fietsgebied. Een nieuwe ontwikkeling is de actie van Veilig Verkeer Nederland, die af wil van de stang bij de herenfiets omdat die stang de oorzaak is van vele ongelukken. De herenfiets heeft van oudsher een stalen driehoeksverbinding, die stevigheid geeft aan de fiets. Inmiddels worden fietsen gemaakt van o.a. aluminium dat een zodanige stevigheid geeft waarbij een stang niet meer nodig is.
Bij de eerste fietspogingen op een echte fiets staken we een been onder de stang om de trapper aan de andere kant te bereiken. De fiets hing helemaal schuin maar we gingen vooruit. Bij de eerste fiets die ik gekregen heb werd het zadel op de laagste stand gezet en ik ben in het begin vaak van de trappers geschoten waardoor ik met mijn kruis op stang gevallen ben. Heel erg pijnlijk!! Was de afstand tot de trappers nog te groot dan werden er houtblokken op de trappers gemonteerd. Ook hadden we vroeger een stevige bagagedrager voor een duopassagier maar het was natuurlijk spannender om je eerste vriendinnetje op de stang te zetten en dan verliefd door de dreven te fietsen. Wie kent ook niet het buiszadel, een houten plankje op de stang, dat als kinderzitje kon dienen. Met het verdwijnen van de stang van een herenfiets zal er ook veel verdwijnen van bovenstaande nostalgie.
Veilig Verkeer Nederland zal wel gelijk hebben met het ijveren voor een stangloze fiets. Iedereen moet echter zelf besluiten welke fiets het veiligste of prettigste voor hem of haar is. De reden om een genderneutrale fiets te ontwerpen is flauwekul en mij hoor je ook niet ijveren voor een damesfiets met een nonnenzadel.