Iedereen kent wel het gevoel gelijk te hebben maar dat men uiteindelijk met een kater blijft zitten. Bijzonder aardige voorbeelden zijn te zien in de uitzendingen van de Rijdende Rechter. Hilariteit als men ziet dat er ruzie gemaakt wordt over de omheining, die enkele centimeters op een ander perceel staat. Natuurlijk zouden wij met de buren overleggen en er samen uitkomen. Maar is dit wel zo?
Je gaat er dan wel vanuit dat de buurman een beetje coulant is want anders zet jij ook de hakken in het zand. En voordat je het weet komt men er samen niet meer uit en dan maar naar de Rijdende Rechter, de gemeente, de Bezwaarschriftencommissie, de Voorzieningenrechter en desnoods naar de Raad van State. Er ontstaat een hele papierwinkel, men slaapt slecht en de buren zijn geen vrienden meer.
Het mooiste voorbeeld van onenigheid is de beslissing, die een scheidsrechter neemt tijdens een voetbalwedstrijd. De ene partij roept: “Goed gedaan scheids!” De andere partij adviseert de scheidsrechter eens naar Hans Anders te gaan. De laatste opmerking is nog netjes maar men hoort ook wel of hij zijn ogen in zijn zak heeft of dat hij omgekocht is. Laten we het niet hebben over ziektes, die men de scheidsrechter toewenst zoals tyfus- of kankerlijder. Ook wordt gesmeten met allerlei lichaamsdelen.
Tijdens de bekerfinale tussen DOSL uit Leende en Hilalspor Eindhoven (HSE) voor achttienjarige voetballers liep het op 10 juni helemaal uit de hand. De scheidsrechter deelde rode en gele kaarten uit aan spelers van HSE en werd daarna geschopt en geslagen. De wedstrijd werd 10 minuten voor het einde bij een stand van 1-1 gestaakt. Hier kreeg de scheidsrechter geen gelijk maar wel klappen.