Een van de reizen door mijn kamer begint  vroeg in de jaren zestig toen ik voor militaire dienst gekeurd moest worden in Den Haag. Na afloop ging ik een wandeling maken door de stad en in een boekhandel zag ik “Dr. Vlimmen” van Mr.  Roothaert liggen. Ik heb het boek gekocht omdat het op de Index Librorum Prohibitorium (Lijst van verboden boeken) stond van de Katholieke Kerk. Ik heb intussen alle boeken van Roothaert verzameld en ook de biografie van de schrijver heeft een speciale plek in mijn boekenkast.

Dr. Vlimmen is een verhaal over de avonturen van een dierenarts in een Brabantse stad en speelt zich af in de jaren dertig van de vorige eeuw. Dr. Vlimmen krijgt verkering met een Brabantse schone en ze trouwen halsoverkop. De huwelijksnacht wordt echter een debacle want de nieuwbakken mevrouw Vlimmen had haar lichaam voorbestemd aan de Heer. Na een juridische touwtrekkerij of het huwelijk nu wel of niet geconsumeerd was, wilde de dierenarts scheiden en een nieuwe relatie aangaan. Echtscheiden was echter verboden door de kerk en de beschrijving van de verstikkende invloed van de Rooms Katholieke Kerk door Roothaert is de aanleiding geweest dat katholieken dit boek niet mochten lezen.

De Index is tot 1966 blijven bestaan!! De kerk bepaalde toen wat wij mochten lezen en we mochten geen twijfel hebben over zaken die wat onnatuurlijk waren, zoals het scheppingsverhaal, de hemelvaarten, hemel, hel en vagevuur, de onbevlekte ontvangenis en ga zo maar door. In de godsdienstles werd door de pastoor verteld dat alle heidenen nog rudimenten op het voorhoofd hebben, de oorsprong van de duivelshoorntjes. Volgens mij had de pastoor graag in Belfast willen wonen dan had hij de protestanten mores kunnen leren.

In één generatie is de kerk echter van een autoritaire instelling verworden tot een zoekende   organisatie en speelt in de huidige samenleving een ondergeschikte rol. Het scabreuze gedrag van vele priesters is hier mede debet aan.

Zou het ook nog een generatie moeten duren voordat zelfmoordterroristen zullen begrijpen dat er geen 72 maagden staan te wachten in het islamitische paradijs? Dat dat  net zo absurd is als door middel van aflaten zieltjes van het vagevuur naar de hemel laten verhuizen. Ik hoop dat ik tijdens mijn reis dit eindstation nog mag bereiken.