Onlangs heb ik voor enkele euro’s een ramsj-boek gekocht. Bij het boek moest ik denken aan de novelle van Maarten Biesheuvel: “Reis door mijn kamer”, waarbij hij zich in zijn werkkamer terugtrekt, om zich heen kijkt en ontdekt dat in ieder object een verhaal schuilt.
Het boek dat ik gekocht heb is: “Voetballen doe je zo! “ van Abe Lenstra. Het is een mal boekje, ouderwets, te gedetailleerd en onbegrijpelijk. Het is in 2007 als boek uitgegeven en oorspronkelijk waren het 25 lessen die je in de jaren vijftig afzonderlijk kon bestellen bij de beschuitfabriek Turkstra. Ik had alle lessen en maakte indruk op mijn voetballende vriendjes want ik kon uitleggen wat “drijven” was, hoe je de bal effect mee kon geven, wat een “gestoken bal” was en hoe je een bal kon stoppen met je zitvlak.
De reden dat ik zoveel punten had van de Turkstra beschuit was echter een beetje triest. Mijn vader had een maagkwaal en kon in de laatste maanden van zijn leven alleen beschuit eten “gesopt” in bouillon van maggiblokjes. De artsen konden niets meer voor hem doen, hij is op jonge leeftijd overleden en dat heeft een enorme impact gehad op onze familie.
Bij het invullen van allerlei formulieren vraagt men altijd naar ziektes in de familie. Ik kan sinds enkele jaren daar meer duidelijkheid over geven want Australische onderzoekers hebben gevonden dat de bacterie Helicobacter pylori verantwoordelijk is voor het ontstaan van maagzweren en ook in verband gebracht wordt met maagkanker. Mijn vader had alle symptomen die beschreven worden en had genezen kunnen worden met een simpel antibioticum en een maagzuurremmer. De kosten daarvoor waren misschien vijf gulden geweest!!!!
Als ik verder ga met mijn reis dan schrik ik van het feit dat er op dit moment jaarlijks meer dan 5 miljoen kinderen in ontwikkelingslanden voor hun vijfde verjaardag overlijden aan ziektes die ook eenvoudig voorkomen kunnen worden door toediening van een antibioticum, vaccin of een mengsel van water, zout en suiker.
Nu zijn er politici die zeggen dat we de ontwikkelingshulp moeten afschaffen. Natuurlijk moet er gesproken worden over hoe de financiële stromen moeten lopen, maar afschaffen nooit. Soms word ik hierover heel erg boos en onderbreek ik “de reis door mijn kamer” en ga ik fietsen of wandelen om mijn agressie kwijt te raken