In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw was het parochieleven een bepalende factor.  Kerkbezoek werd gecontroleerd, men mocht alleen lid zijn van een RK vereniging, men had zijn vanzelfsprekende plichten en er was een klerikale controle door middel van biecht en huisbezoek op het alledaagse bestaan. Dat was een gemengde zegen, want het toezicht was niet altijd aangenaam en de geboden, vooral die van de huwelijksmoraal en maatschappelijk standsbesef, niet altijd even verlicht.

Als er echter iets te vieren was, zoals een processie, een optocht, een mis van een priesterzoon of de inhuldiging van een nieuwe pastoor, was het hele dorp in rep en roer en versiert in geel witte kleuren.

Tijdens de inhuldiging van pastoor Bonten op zondag 1 maart was de belangstelling erg bedroevend. De gebeurtenis is beschreven in het Gemerts Nieuwsblad van 10 maart 2015, waar wordt aangegeven dat Jan Bonten meer dan 38 jaar in Brazilië de kerk diende. Hij geeft in het interview aan dat hij niet stond te springen om naar Nederland terug te keren want er is daar meer hartelijkheid en gastvrijheid.

Om het sterk krimpende kerkbezoek tegen te gaan wil Jan Bonten  groepjes gaan vormen die zich meer gaan verdiepen in het geloof. Hij wil terug naar de kern en ervoor te zorgen dat mensen het geloof en Christus leren kennen.

Nu ben ik al heel lang een verloren schaap die het Roomse reilen en zeilen niet meer serieus neemt.  Het interview van pastoor Jan Bonten bevestigt mijn eerder genomen stap want in de kerk is alleen plaats voor diegene die geloven en trouw zijn aan de regels van Rome en Den Bosch. Misschien dat Jan Bonten nog eens moet luisteren naar het verhaal van Jezus over de herder met honderd schapen, die een schaapje miste en ging zoeken terwijl hij de negenennegentig schapen achter liet. Toen hij het schaapje gevonden had riep hij zijn buren en vrienden bijeen. Hij zei: “Wees blij samen met mij, want ik heb het schaap dat verdwaald was teruggevonden”. En Jezus zei: “God is als die herder. Hij is blij als iedereen er bij is”.

Tijd om een nieuw piketpaaltje te slaan met de tekst dat zorg en aandacht voor de medemens belangrijker is dan een onvoorwaardelijk geloof. Misschien lopen de kerken dan weer vol!!!!