In de algemene ledenvergadering (ALV) van 2005 werd door het bestuur gemeld dat men in de volgende ALV een nieuw financieel beleid zou presenteren. De leden is toen beloofd dat men vooraf inzage zou krijgen in de getallen waardoor een ieder zou kunnen meedenken.
Edoch…… In de rondvraag werd daarom terecht opgemerkt dat de gepresenteerde getallen in een overvolle powerpoint sheet niet te zien waren en men geen flauw benul had wat er nou precies stond.
Dat is niet netjes….. dit is geen wantrouwen naar het beleid van de nieuwe penningmeester, alle lof overigens voor hem om zijn nek uit te steken en veel kostbare tijd in de vereniging te steken, maar een dergelijke presentatie is een minachting naar de leden toe.
Als men de leden “lotgenoot” wil maken van de problemen van de vereniging dan zal men ze “deelgenoot” moeten maken, waardoor er een grotere verantwoordelijkheid gevoeld zal worden.
Inhoudelijk wil ik nog wel een paar opmerkingen over het beleid maken: Een dokter moet bij een gebroken been het been spalken of in de gips zetten, het heeft geen zin om dan pleisters op een arm te plakken. Volgens mij had de penningmeester duidelijker moeten laten zien wat de tegenvallers zijn in de inkomsten van het seizoen 2004/2005: kantine (“wishful thinking”), reclame/sponsoring (“laterale cash-flow”) en wat de tegenvallers zijn in de extra uitgaven: loonkosten en de grote post “eigen gebruik”. Het is dan ook een farce om te zeggen dat er geen hard-copy cijfers zijn (€ 5.- !!) en geen consumptiebonnen voor de bezoekers (€ 50.-!!!) om te bezuinigingen. Dit laatste noem ik nou pleisters plakken op de verkeerde plaats terwijl het belangrijker is om “het been te spalken”.
Mijn buurman tijdens de ALV, een lid op leeftijd, fluisterde me in mijn oor: “Dit is geen vereniging meer, maar het is een bedrijf geworden”. Ik kon hem geruststellen dat GVV niet uniek is want volgens de KNVB hebben 80% van de amateurvoetbalverenigingen financiële problemen.