De boodschap van piketpaaltje 10, dat ging over de Ruit rondom Eindhoven  was, dat democratisch gekozen bestuurders genuanceerd moeten denken over te nemen beslissingen, die alle burgers aangaan.

Intussen heeft de Tweede Kamer tegen het plan van de rondweg gestemd omdat het economisch voordeel van de snelwegen niet opweegt tegen het nadeel voor de natuur en cultuurhistorie. Natuurlijk zijn er vele mensen heel erg blij met deze beslissing en zullen een aantal beleidsmakers het jammer vinden. Tot die laatste groep hoort wethouder Hoppezak van de gemeente Gemert-Bakel en hij “twittert” er lustig op los.

Twitter 1: “Het is verstandig om eerst tot tien te tellen. Maar je mag gerust van mij weten dat ik heel erg teleurgesteld ben”.

Twitter 2: “Als slimste regio je eigen Ruit ingooien…. Is niet echt slim”.

De tweede twitter is geen politiek intellectueel hoogstandje. Vaak is het zo dat als er een idee geopperd wordt, het door een ander idee wordt tegengesproken. Zo ontstaat er een spanning tussen twee tegengestelde manieren van denken. Die spanning wordt opgeheven doordat er een derde idee wordt geponeerd dat het beste van de twee standpunten als uitgangspunt heeft. Dat gaat nu gebeuren want er wordt nu gekeken naar betere alternatieven. Dit noemt men een dialectische ontwikkeling en de term is afkomstig van de filosoof Hegel. Kierkegaard, een andere filosoof, heeft eens een ironische opmerking gemaakt dat de waarheid altijd in de minderheid is.  Misschien is  dat een idee voor een volgende twitter van de wethouder.

Laten we een nieuw piketpaaltje slaan met de opmerking de taalspelletjes met twitter achterwege te laten maar beter  na te denken over te nemen beslissingen. Met de Ruit was een bedrag van 900 miljoen euro gemoeid en een opmerking: “Als slimste regio je eigen Ruit ingooien ….Is niet echt slim” is wel erg simpel.