Men zegt wel eens dat vroeger alles duidelijker en overzichtelijker was. De gezinssituaties waren niet zo gecompliceerd, vader had een baan en moeder deed haar werk in de huishouding en in gezinssituaties met veel kinderen speelden de grotere kinderen ook een rol in de huishouding en in de opvoeding van de allerkleinsten. De school had een belangrijke functie in de opvoeding en er werd niet getwijfeld aan de pedagogische kwaliteiten van het onderwijzend personeel. Als men op school een “opvoedende” tik kreeg dan kon je thuis nog eens een mep om je oren krijgen met de opmerking: “Dan zul je het wel verdiend hebben!!”

De kerk zorgde voor de normen en waarden en leerde ons wat goed en slecht was. Alles was, zeker in het zuiden,  vastgelegd in de catechismus. Eventuele vergrijpen, verdeeld in dagelijkse- en doodzonden, kon men kwijtraken tijdens de biecht als men tenminste spijt had en na de absolutie, een sacramentele ritus, werden de zonden  vergeven. Een andere zekerheid was dat men na de dood een plaatsje kreeg in de hemel.

In die jaren was er een sociale cohesie, d.w.z. een natuurlijk verband tussen gezin, school en gemeenschap.

In de jaren zestig is er een enorme omwenteling gekomen en werden vele piketpaaltjes verzet. De kerk liep leeg en ineens was het niet meer zo zeker dat er een hemel was. Vrouwen werden niet meer vastgebonden achter het fornuis en gingen ook buitenshuis werken. In het onderwijs was de ene na de andere verandering en als de onderwijzer nu een tik uitdeelde dan was het zeker dat hij een berisping kreeg of ontslag. En als het tegenzat kon hij nog een klap van de ouders krijgen want een correctieve tik werd niet meer gewaardeerd. De televisie deed zijn intrede en de meeste contacten lopen nu via de sociale media zoals internet, Facebook, Twitter, etc..

Als we elkaar niet meer kennen, elkaar niet meer spreken op het schoolplein, elkaar niet meer ontmoeten in sportclubs en gezelligheidsverenigingen  en het dwingend oog van de buurman als vorm van correctie niet meer voldoet dan komen tolerantie en de verdraagzaamheid onder druk te staan.

In de komende tijd gaan we de piketpaaltjes weer verzetten want nieuwe termen zijn ingevoerd: de zorgzame samenleving en de participatie maatschappij!!!!  

In kleine dorpen zal het uitstekend werken maar in grotere steden zullen nog heel veel problemen op ons afkomen.