Op 11 april 1939 hield Minister president H. Colijn een radiorede n.a.v. de mobilisatie van grensbataljons waarin hij aangaf dat er geen enkele rede was voor bijzondere ongerustheid of beduchtheid voor de veiligheid. Intussen weten wij beter want op 10 mei marcheerden de Duitsers Nederland binnen.
Afgelopen dinsdag tijdens een vergadering van de Heemkundekring hield Ido Cranen, namens de gemeente Gemert-Bakel, een uiteenzetting over de toekomstige bestemming van “ons kasteel”. Terwijl ik zat te luisteren droomde ik weg naar de beroemde woorden van Colijn. Als een ware demagoog probeerde Ido de toehoorders n.l. naar een bepaalde conclusie te leiden en mij te overtuigen van een onwaarheid, door een beroep te doen op het “gezonde verstand” en “de logica”.
Hierbij wil ik enkele voorbeelden geven van de demagogie van de vertegenwoordiger van het gemeentebestuur.
– Behoud van het kasteel voor Gemert kost de gemeenschap veel geld en de OZB moet dan omhoog en de bewoners zitten daarop niet te wachten. Stel dat behoud van het kasteel veel geld kost (hoeveel???) moet dan persé het geld komen van verhoging van de OZB? Zouden de bewoners het niet een beter idee vinden als het ambtenarenapparaat “ingedikt” zou worden (minder regels, etc) waardoor er meer financiële armslag komt. (Dit is trouwens ook een voorbeeld van demagogie!!).
– De paters willen graag wonen bij hun kerkhof en daar moeten wij gevolg aan geven. Prima, daar ben ik het mee eens maar moeten we ook geen rekening houden met de vele buurtbewoners van het kasteel en misschien wel duizenden “Gimmertsen”. De paters zullen binnen niet al te lange tijd verdwijnen uit het dorpsbeeld maar “Gimmertsen” zullen er hopelijk blijven tot het einde der tijden!!!
– We hebben diverse plannen uitgezocht maar deze zijn niet haalbaar!! Welke plannen en hoe zijn ze uitgezocht????????????
– Om alles in een versneld tempo te doen laten uitvoeren wil het gemeentebestuur een bestemmingswijziging doorvoeren via de art. 19.2 procedure. Dit betekent dat alleen de gemeenteraad invloed heeft op de uiteindelijke bestemming. Is het niet juister om een gewone procedure te volgen waar de bewoners ook hun invloed kunnen uitoefenen, het is tenslotte hun leefomgeving.
– Er komt een moderne aula waar vele festiviteiten plaats kunnen vinden. Het is echter niet duidelijk of men daar gebruik van mag maken. Het gebruik van deze aula en de donjon ligt in handen van de investeerder.
– Op de vraag of het mogelijk is dat er “Gimmertsen” in het kasteel kunnen wonen werd gezegd dat dat natuurlijk kan. Ze kunnen toch uitrekenen hoe lang ze nog te leven hebben en dan kunnen ze hun huis verkopen, etc.
Zo ging het maar door en de vele leden van de Heemkundekring werden bedwelmd door de demagogie van de spreker. Gelukkig zijn er nog kritische leden die graag op een verantwoorde manier samen met de paters willen onderzoeken of er een oplossing gevonden kan worden voor de toekomst van de paters en het kasteel. Laten we hopen dat Gemert niet afhankelijk wordt van een investeerder, geen slaapdorp wordt met ouderen in getto’s maar een levendig dorp waar het kasteel een prominente rol in speelt en waarin spiritijnen, burgers en buitenlui van iedere cultuur, leeftijd, kleur en taal met elkaar kunnen wonen en verpozen.